Psycholog i Pedagog

Światowy Dzień Rzucania Palenia

W dniu 16 listopada w Zespole Szkół podjęto działania mające charakter profilaktyczny związany z paleniem papierosów przez społeczność uczniowską.

Działając wielopłaszczyznowo, zorganizowano:

– spotkanie – prezentacja dla  klas pierwszych, drugich i trzecich, które poprowadziła pani Dorota Wojnarowska, pracownik Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w Staszowie.

– na stronie internetowej szkoły ukazał się ciekawy artykuł poruszający problem nałogowego palenia papierosów oraz relacja ze spotkania.

– na korytarzach szkolnych pojawiły się plakaty promujące walkę z paleniem papierosów i skutkami palenia.

– nauczyciele, wychowawcy otrzymali liczne ulotki stanowiące materiały pomocnicze w przeprowadzeniu w klasach wychowawczych pogadanki na temat nałogu palenia papierosów.

– przez radiowęzeł szkolny została emitowana audycja, przygotowana przez uczennice klasy drugiej pod opieką nauczyciela, na temat skutków palenia papierosów.

 

Na auli szkolnej odbyło się spotkanie mające na celu promowanie zdrowego stylu życia.

Zostało ono wzbogacone prezentacją, która miała uświadomić młodzieży jak niebezpieczne jest dla życia i jakie są skutki palenia papierosów. Zaproszonym gościem  była pani Dorota Wojnarowska – pracownik Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w Staszowie. Spotkanie zakończyło się dyskusją na temat wzrastającej liczby młodych palaczy.

Światowy Dzień Rzucania Palenia Read More »

Światowy Dzień Rzucania Palenia Tytoniu

“Życie bez papierosa jest piękne”

Palenie tytoniu zabija rocznie ponad 7 mln ludzi na świecie. Umierają także bierni palacze jest ich około 600 tyś. osób przez samo wdychanie dymu z papierosów osób palących w najbliższym otoczeniu. Choć śmiertelne skutki nałogu są powszechnie znane, głównym problemem związanym z rzucaniem palenia jest fakt, iż papierosy zabijają powoli- palacz może nie odczuwać skutków swojego nałogu przez wiele lat.

Moda na palenie papierosów zaczęła się w latach powojennych. Nie zdawano sobie wówczas sprawy z niszczącego wpływu nikotyny i substancji zawartych w papierosach na zdrowie i życie osób palących. Szczyt nikotynizmu przypadł u nas dopiero na lata 80. XX stulecia, gdy w krajach zachodnich następował odwrót od palenia.

Dziś palacz jest outsiderem – dosłownie, bo musi na wychodzić na zewnątrz biura czy knajpy, żeby zapalić papieroska i poczuć ulubiony dym. Nikt nie robi sobie złudzeń co do wpływu papierosów na zdrowie, a moda zamieniła się w negatywną kampanię.

Uzależnienie od tytoniu to przewlekła choroba, wymieniona w międzynarodowej klasyfikacji chorób jako zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane paleniem. Ryzyko zawału serca u palacza jest co najmniej dwukrotnie większe niż u osoby niepalącej tej samej płci i wieku. Po roku od zaprzestania palenia ryzyko to zmniejsza się o niemal połowę. Podczas palenia tytoniu zawarta w nim uzależniająca nikotyna trafia do mózgu- dzieje się to niemal tak szybko i skutecznie, jak gdyby była podawana dożylnie. Palenie jest główną przyczyną udaru mózgu.

Tu się już nie pali: Polska, Irlandia, Indie, Norwegia, Hongkong, Szkocja, Anglia i Walia, Nowa Zelandia, Bhutan, Włochy.

Światowy Dzień Rzucania Palenia Tytoniu Read More »

„Archipelag Skarbów”

 W dniach 25-26 października 2018 r. na auli Zespołu Szkół im. St. Staszica w Staszowie odbyło się spotkanie z profilaktyki zintegrowanej prowadzone przez 3 osobowy zespół programu „Archipelag Skarbów”. Udział w tym dwudniowym wydarzeniu wzięli uczniowie klas pierwszych naszej szkoły z nauczycielami. Warsztaty odbyły się w godzinach od 9:00 do 13:00.

W pierwszym dniu, grupa specjalistów przedstawiła nam elementy wiedzy o miłości w czasie dojrzewania. W czytelny i jasny sposób obrazowali siły – zarówno te piękne, jak i groźne, które budzą się we wnętrzu dojrzewającego człowieka. Podkreślali również jak dużą rolę pełni siła impulsów emocjonalno-uczuciowych związanych z zakochaniem, złością i gniewem. Realizatorzy podawali nam sposoby na oswajanie sił oraz opowiadali swoje własne przeżycia z nimi związane.

W trakcie drugiego dnia omówione zostały zagadnienia związane ze współżyciem seksualnym. Mówiliśmy zarówno o pięknie bliskości, jak też o konsekwencjach z tym związanych. Prowadzący, poprzez prezentacje multimedialne, swoje własne przeżycia oraz świadectwa współrealizatorów programu, w sposób bardzo wyraźny ilustrowali wiedzę na temat niekorzystnego wpływu środków psychoaktywnych. Ukazana została siła presji rówieśniczej i sposoby asertywnego radzenia sobie z nią. Realizatorzy cały czas podkreślali, że najważniejszy jest  kolor „Niebieski” czyli „rozum”.

Dwa dni edukacyjnych spotkań, dostarczyły nie tylko cennych informacji, ale również wiele rozrywki. Oprócz przekazywania wiedzy, organizatorzy przygotowali wiele atrakcyjnych ćwiczeń, za które uczestnicy otrzymywali od zespołu nagrody w podziękowaniu za zaangażowanie.

Program wywarł ogromne wrażenie, a przede wszystkim otworzył oczy na wiele trudnych spraw. Pokazał jak łatwiej i dojrzalej wejść w dorosłość oraz jak w pełni cieszyć się życiem.

Uważam, że większość uczestników po zakończonym programie inaczej patrzy na otaczający nas świat. Program wzmocnił w nas pozytywny potencjał, który posiadamy lecz nie zawsze zdajemy sobie z tego sprawę. Uwierzyliśmy w siłę marzeń, które motywują nas do zdrowego stylu życia. Utwierdziliśmy się w przekonaniu, że najważniejszy jest szacunek do siebie i innych. A nasi dorośli przewodnicy życiowi (rodzice, nauczyciele) pomogą nam w codziennych zmaganiach. Prosić o pomoc to dojrzałość, to przejaw umiejętności radzenia sobie, a nie powód do wstydu.

Najważniejsze to wiara w poczucie wpływu na własny los i drogę życia, nawet jeśli ma się trudniejszy start.

„Archipelag Skarbów” Read More »

Kącik Rodzica

Depresja

Diagnoza depresji jest wbrew pozorom łatwa, chociaż ze względu na wielopostaciowość choroby, nie ma żadnego jednego testu, który stwierdzałby obecność depresji. Jednym ze źródeł pomocnym w rozpoznawaniu depresji jest czwarte wydanie Podręcznika diagnostyki i statystyki zaburzeń psychicznych (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Fourth Edition), w piśmiennictwie medycznym określane skrótowo jako DSM-IV. Wg DSM-IV do rozpoznania epizodu dużej depresji niezbędny jest co najmniej dwutygodniowy okres obniżonego nastroju lub też utraty zainteresowania wszystkimi niemal czynnościami i płynącym z nich przyjemnościom. Dodatkowo, w tym samym czasie, musi wystąpić pięć lub więcej spośród wymienionych niżej objawów:

  • depresyjny nastrój przez większość część dnia
  • zmniejszenie zainteresowań i zdolności do przeżywania przyjemności
  • wyraźny wzrost lub spadek wagi
  • bezsenność albo nadmierna senność
  • pogorszenie panowania nad ruchami ciała
  • wrażenie zmęczenia
  • poczucie własnej bezwartościowości i winy
  • spadek sprawności myślenia i koncentracji
  • powracające myśli o śmierci i samobójstwie

Warunkiem rozpoznania dystymii (przewlekła depresja nerwicowa wg DSM-IV) jest depresyjny nastrój utrzymujący się przez większą część dni w ciągu co najmniej dwóch tygodni. Dodatkowo muszą wystąpić nie mniej niż dwa z następujących objawów:

  • spadek lub wzmożoność apetytu
  • nadmierna senność lub bezsenność
  • poczucie zmęczenia lub braku energii
  • obniżone poczucie własnej wartości
  • trudności ze skupieniem uwagi albo podejmowaniem decyzji
  • poczucie beznadziejności

Depresja u adolescentów

Manifestacja objawów depresyjnych w okresie dojrzewania jest wyraźnie bogatsza niż w okresie dzieciństwa. W obrazie zaburzeń u młodzieży dominuje uczucie niepokoju, zmienność nastroju, anhedonia (brak lub utrata zdolności odczuwania przyjemności (zarówno zmysłowej, cielesnej jak i emocjonalnej, intelektualnej czy duchowej) i radości) oraz zachowania autoagresywne.

Bardzo ważne: W procesie diagnozy epizodu depresji u adolescentów należy uwzględnić możliwość występowania „drażliwości” zamiast „nastroju depresyjnego”. Większość populacji nastolatków doświadczających epizodu depresyjnego deklaruje obniżony nastrój.

Obniżony nastrój to ważne kryterium różnicujące depresję młodzieńcza do depresji osób dorosłych.

Według Antoniego Kępińskiego depresja okresu młodzieńczego może przyjmować jedną z czterech postaci:

  1. Postać apatyczno-abuliczna charakteryzuje się zaniedbaniami wyglądu zewnętrznego, unikaniem kontaktu społecznego, izolacją oraz brakiem jakiejkolwiek celowej aktywności.
  2. Postać rezygnacyjna przejawia się poczuciem pustki egzystencjalnej, brakiem sensu życia, zainteresowań, chęcią zakończenia cierpienia i próbami samobójczymi.
  3. Postać buntownicza przejawia się paradoksalnie nadmiarem energii w formie wybuchów złości, kłótliwością, ostentacyjnego lub biernego sprzeciwiania się ustalonym normom społecznym w domu i w szkole.
  4. Postać labilna jest najtrudniejszym do rozpoznania rodzajem depresji, ponieważ przejawia się częstą w okresie dorastania zmiennością emocjonalną, z okresami buntu, kończącymi się nasilonym poczuciem winy i żalu.

Dwie ostatnie formy depresji są szczególnie trudne do zdiagnozowania ze względu na paradoksalny obraz kliniczny objawów i podobieństwo symptomów do typowych cech okresu adolescencji. Szczególnie użyteczna dla rozumienia depresji dziecięcej, jest analiza zmian rozwojowych w zakresie symptomów depresyjnych.

 

Bibliografia

  • Bomba, J. (2004, 2005). Depresja młodzieńcza. W: I., Namysłowska, I. (red.), Psychiatria dzieci i młodzieży. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL.
  • Brzozowska, A., Wolańczyk, T. (2005). Zaburzenia nastroju u dzieci. W: T. Wolańczyk,
  • Komender (red.), Zaburzenia emocjonalne i behawioralne u dzieci. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL.
  • Cierpiałkowska, L. (2006). Psychologia zaburzeń osobowości i zaburzeń lękowych.
    W: H. Sęk(red.), Psychologia kliniczna. T.2. Warszawa: Wydawnictwo PWN.
  • Cierpiałkowska, L. (2004) (red.). Psychologia zaburzeń osobowości. Wybrane zagadnieniaPoznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
  • Hammen, C. (2006). Depresja. Modele kliniczne i techniki terapeutyczne. Gdańsk: GWP.
  • Popek, L. (2004, 2005). Inne zaburzenia zachowania i emocji rozpoczynające się w dzieciństwie i w wieku młodzieńczym. W: I. Namysłowska, I. (red.), Psychiatria dzieci
    i młodzieży.
    Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL.
  • ICD-10 (2000). Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania w ICD-10. Kraków- Warszawa: Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczne „Versalius”.
  • Rola, J. (2001). Depresja u dzieci. Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej.

Kącik Rodzica Read More »

Skip to content